Rozdział 9

- Więc, kim był ten chłopak z którym wczoraj rozmawiałaś? - Moja szefowa, Tracie, zapytała kiedy ja robiłam cappucino.
 - To mój nauczyciel chemii - Odpowiedziałam z uśmiechem; nawet sama myśl o nim wywoływała uśmiech na mojej twarzy, coś mnie wzięło i o tym wiedziałam.
 - Na prawdę? - Zapytała - Po sposobie w jaki na siebie patrzyliście, myślałam że się umawiacie.
  Moje policzki się zaróżowiły kiedy przygryzłam wargę powstrzymując uśmiech.
 - Nie - Stwierdziłam, starając się nie robić z tego czegoś wielkiego, kiedy w środku wariowałam z powodu tego że wzięła nas za parę. - On jest po prostu fajnym facetem, to tyle.
 - Oh proszę, wasza dwójka zdecydowanie ze sobą wczoraj kręciła - Powiedziała lekko mnie popychając.
 - Trace, to mój nauczyciel, nie mogę się umawiać z nauczycielem.
 - Kto tak powiedział? - Posłała mi sarkastyczne spojrzenie - Wiek to tylko liczba, kochanie. Jeśli uważasz że coś do niego czujesz, nie daj się nikomu od tego odciągnąć lub stanąć wam na drodze. Poza tym, wasze dzieci byłyby całkowicie cudowne. - Powiedziała i cicho pisnęła. Zaśmiałam się na jej komentarz i wróciłam do pracy, choć jej słowa skutecznie mnie w tym rozpraszały.

***

 Przyłapałam się na odliczaniu do zobaczenia jak przystojniak wchodzi przez drzwi. Wszystkie myśli ostatnio krążyły wokół niego i musiałam przyznać że mi się podoba. Ale szczerze mówiąc, komu nie.

 Była już 8:30, tylko parę minut aż zobaczę jego uśmiech, oczy, włosy, wszystko. Znowu zaczęłam odliczać, aż usłyszałam dzwonek i dźwięk otwieranych drzwi. Odwróciłam głowę by ujrzeć jego czarujący uśmiech.

 - W samą porę - Powiedziałam trochę za głośno ze słodkim uśmiechem.

 - Ah, tak? - Odpowiedział uwodzicielskim głosem tak samo jak ja. 

 - Co chcesz do picia?

 - To samo co wczoraj. - Zaczął - To moje ulubione. 

 - Już się robi - Podeszłam do miksera i dodałam wszystkich niezbędnych składników by napój był doskonały.

 Pan Styles, albo Harry, siedział w rogu na krześle czytając coś. Wlałam napój do dużego kupka i ruszyłam w jego stronę. 

 - Proszę bardzo - Powiedziałam, wyciągając moją rękę w jego stronę.

 - Dziękuje - Powiedział biorąc koktajl z mojej ręki. - Delilah?

 - Tak Harry? - Zapytałam grzecznie. Wyciągnął coś z kieszeni i podał w moją stronę. Zauważyłam że jest to  10 dolarów. 

 - Za co to? - Spojrzałam na niego zdezorientowana. 

 - Za koktajl, oczywiście. 

 - Nie mogę tego przyjąć, jedyne co zrobiłam to napój i to że go tobie przyniosłam. Nie zbudowałam ci domu, czy coś. - Starałam się umieścić trochę humoru w tej dziwnej sytuacji.

 - Ale nigdy nie obsługiwała mnie tak śliczna kelnerka, więc myślę że zasługujesz - Powiedział ze swoim jakże seksownym uśmiechem na jego już pięknych rysach. Zarumieniłam się lekko na jego miły i pochlebny komplement. Ten człowiek wiedział jak działać na kobiety. 

 - Wezmę to tylko jeśli dasz mi 4 na następnym teście z chemii - Powiedziałam z figlarnym wyrazem twarzy. Zaśmiał się na moim prośbę.

 - Stoi. 

 - Na prawdę?! - Oczywiste zaskoczenie pojawiło się na mojej twarzy, on jest najlepszym pieprzonym nauczycielem.

 - Tylko jeśli nikomu nie powiesz - Powiedział z uśmieszkiem. 

 - Dziękuje - Wymieniliśmy uśmiechy kiedy włożył pieniądze do mojej ręki. 

 - Nie ma problemu. Teraz lepiej bądź dla mnie miła po tym jak zgodziłem się na naszą małą umowę. 

 - Oh, tak będzie - Powiedziałam automatycznie wracając do pracy.

____________________________

  Ok, myślę że mogę wam zdradzić że w przyszłym rozdziale będzie już prywatna lekcja Harry'ego i Delilah............. :)

 Dziękujemy BARDZO za każdy komentarz, to wiele znaczy dla nas, że doceniacie wysiłek który wkładamy w tłumaczenie. Im więcej komentujecie - tym szybciej jest następny rozdział, gdyż nasze chęci są większe. Nie mam pojęcia kiedy Ada przetłumaczy 10 rozdział, ale na pewno szybko.

 Kocham Was, Karolina @chersdarling :)